буд

I

[بود]

асоси замони ҳозира гузашта аз будан

II

[بود]

1. он чи мавҷуд аст, мавҷуд: аз будаш зиёд карда нишон додан, буди кор ҳамин; буд кардан иҷро кардан, пур кардан, ба итмом расонидан (мас., кореро); буд шудан иҷро шудан, пур шудан, итмом пазируфтан

2. дороӣ, сарват, сарватнокӣ; буд набуд таъбири оғози анъанавии афсонаҳои тоҷикӣ, сарафсона; буду набуд ҳамаи чизу чора, молу мулк, дороӣ; буду шуд а) асл, ҳақ, ҳақиқат: буду шуди гап, буду шуди воқеа; б) тамоми чизи дар ихтиёр дошта, ҳамаи дороӣ